o których
  • O pisowni i odmianie nazwy własnej iPhone
    21.03.2019
    21.03.2019
    Dzień dobry,
    prowadzę serwis technologiczny, w którym często opisujemy telefony marki Apple – iPhone’y. Wiąże się z tym sporo problemów.
    1. Zastanawia mnie, czy na początku zdania zaczynającego się od słowa iPhone powinniśmy zapisywać nazwę modelu małą czy dużą literą (zmieniając wówczas zapis nazwy własnej). Przykładowe zdanie: iPhone XS Max oferuje dwa aparaty.
    2. Bardzo proszę o przypomnienie zasad poprawnej odmiany słowa iPhone.
    3. Czy można używać spolszczonego ajfona?
    Pozdrawiam
  • O pisowni nie w towarzystwie w ogóle, na pewno
    11.02.2016
    11.02.2016
    Szanowni Państwo,
    chciałem zapytać, czy powinniśmy pisać partykułę nie (analogicznie do połączeń z bynajmniej i wcale) rozdzielnie z takimi wyrażeniami jak: w ogóle, tylko, na pewno i nigdy. Przykłady, które mam na myśli, to:
    1. Do w ogóle nie podjętych działań zaliczamy…
    2. Jego zachowanie było wymowne, na pewno nie neutralne, powodujące chaos.
    3. Człowiek nigdy nie naśladujący innych.

    Z poważaniem
    Czytelnik
  • O pisowni sos tabasco / sos Tabasco
    19.09.2019
    19.09.2019
    Jestem niezmiernie wdzięczny za doskonały komentarz Poradni dotyczący zapisywania nazw z członami papryka, pieprz, sos, zupa, koktajl. Ekspert m.in. zaleca pisownię: sos Tabasco (od nazwy stanu Tabasco w Meksyku). Niemniej wyszukiwarka NKJP po wpisaniu hasła Tabasco podaje 50 akapitów pasujących do zapytania, z czego wszystkie zdania z sosem pisane są małą literą tabasco. Podobnie jest z pisownią podaną w KJ PWN. Będę zobowiązany za wyjaśnienie różnic.
    Z poważaniem
    Witold Milczarek
  • O przymiotniku złożonym tybeto-birmański
    15.03.2019
    15.03.2019
    Który zapis jest prawidłowy: języki tybetobirmańskie czy języki tybeto-birmańskie?
  • o synonimii
    20.10.2011
    20.10.2011
    Witam!
    Interesuje mnie, czy wyrażenia:
    w związku z
    ze względu na
    przez wzgląd na
    zważywszy na
    są pełnymi synonimami, jak sugeruje USJP? Moja intuicja podpowiada mi, że wymienione cztery zwroty mają dwa znaczenia: 1) wpływu na jakiś stan rzeczy (i są hiponimami względem z powodu), 2) wprowadzenie czegoś, co jest brane pod uwagę. Nie jestem jednak tego pewien, dlatego jestem ciekaw Państwa opinii.
    Pozdrawiam!
  • o szatanie
    24.04.2006
    24.04.2006
    Witam. Czy w dobie obecnej poprawna jest odmiana szatanu (wszystkie współczesne słowniki notują jedynie szatanowi)? Dodam, że w literaturze polskiej odmiana szatanu występuje chociażby w Kordianie lub Beniowskim J. Słowackiego. Czy ze względu na wytyczne obecnych słowników języka polskiego odmianę szatanu należałoby uznać za niepoprawną, czy jedynie za przestarzałą?
    Dziękuję.
  • o szklance i wodzie
    12.09.2014
    12.09.2014
    Jaka wypowiedź jest poprawna:
    – woda w szklance
    – szklanka z wodą
    – szklanka wody
  • O transkrypcji ukraińskich nazw osobowych raz jeszcze

    17.04.2021
    17.04.2021

    Mam pytanie dotyczące stosowania nazwisk ukraińskich w polskich artykułach. Coraz częściej widzę, że stosowane są nazwiska w transliteracji na alfabet łaciński, czasem wg zasad ukraińskich, czasem innych. Np. ‘Sergei Loznitsa’ zamiast ‘Siergiej Łoznica’. Co z zasadami transkrypcji w języku polskim? Czy odchodzą do lamusa? Wiem, że dochodzi tu jeszcze kwestia emocjonalna, tożsamościowa. Obawiam się, że zaczyna być stosowana tu zasada „napiszmy tak, jak właściciel nazwiska sobie życzy".

  • o wołaczu „bardziej poprawniejsza” odpowiedź
    14.06.2011
    14.06.2011
    Witam.
    Mam takie oto pytanie. Która forma jest poprawna bądź bardziej poprawniejsza: „Witaj, Jakubie” czy bez odmiany, czyli „Witaj, Jakub”?
    I już w pytaniu pojawia się drugie. Bo napisałem bardziej poprawniejsza, a czy to jest błąd i nie powinno być bardziej poprawna albo poprawniejsza? I jeśli to błąd, to jak ten błąd się nazywa?
    Dziękuję i pozdrawiam.
  • o wujostwu i stryjostwu
    4.04.2005
    4.04.2005
    Witam!
    SJP W. Doroszewskiego podaje końcówkę miejscownika -stwie dla rzeczowników ‘wujostwo’ i ‘stryjostwo’, zaś np. dla rzeczownika ‘ambasadorostwo’: -stwu. Wszelkie aktualne słowniki języka polskiego nie zawierają takich rozbieżności fleksyjnych i wszystkie nazwy małżeństw zakończone na -stwo przyjmują tam w miejscowniku liczby pojedynczej końcówkę -stwu. Czyżby u Doroszewskiego były błędy, czy jedynie jakieś archaiczne formy fleksyjne?
    Dziękuję.
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego